Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τον έχουν συνδέσει με σκληροτράχηλους ρόλους στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, πιστεύοντας ότι αυτό είναι το στυλάκι που έχει και στη ζωή του. Η πραγματικότητα απέχει χιλιόμετρα μιας και ο ίδιος είναι ιδιαίτερα κοινωνικός και φιλικός άνθρωπος κάτι που γίνεται αντιληπτό από το πρώτο δευτερόλεπτο που τον ακούς. Επικοινωνεί καλύτερα στον ενικό, δεν το παίζει δήθεν κουλτούρα αλλά μιλάει για την τέχνη του απλά και ουσιαστικά. Αγαπάει το αρχαίο δράμα και μάλλον γι’ αυτό "θυσίασε" το φετινό καλοκαίρι. Άλλωστε είναι μια καλή ευκαιρία για να βρεθεί κοντά με συναδέλφους που θαύμαζε επί χρόνια συνεχίζοντας παράλληλα να προσθέτει καλές συνεργασίες στο ήδη πλούσιο βιογραφικό του.
Συνέντευξη στο Χρήστο Κρανιώτη
Καλοκαιρινή περιοδεία και μάλιστα μετά από πολλά χρόνια. Έτσι δεν είναι;
Ύστερα από 13 χρόνια για την ακρίβεια. Ήταν τότε ένα έργο του Σαίξπηρ με πρωταγωνιστή το Γιώργο Κιμούλη για το ΚΘΒΕ. Από τότε μου άρεσε να περνάω τις διακοπές μου χαλαρά, αλλά φέτος η πρόταση ήταν δελεαστική, οι συνεργάτες αξιόλογοι, το έργο σπουδαίο, που δε μπορούσα να πω όχι. Οι περιοδείες όμως πέρα από τη συνεργασία δε δοκιμάζουν και τις ανθρώπινες σχέσεις σας; Πάρα πολύ. Εκεί κρίνεται το μέλλον σου με κάποιους ανθρώπους. Έρχεσαι σε επαφή με συναδέλφους που μπορεί να θεωρείς κάπως ή στον αντίποδα να τους θαυμάζεις πολύ. Στην περιοδεία αυτή, όμως, περνάμε όμορφα. Από την Καραμπέτη, το Χατζησσάβα και το Μάινα μέχρι τα παιδιά του χορού, οι σχέσεις είναι πολύ καλές.
Μιλάς για θαυμασμό και αναρωτιέμαι είναι ένα σχολείο η συνεργασία με την Καραμπέτη ή τον Χατζησσάβα;
Είναι ένα σχολείο. Όταν είμαι πάνω στη σκηνή πρέπει να είμαι πολύ δουλευταράς, πρέπει να κάνω διπλάσια δουλειά για να ανταπεξέλθω. Τους θαύμαζα αυτούς τους συνεργάτες από πιο μικρός, από θεατρικές παραστάσεις που τους παρακολούθησα, σειρές στην τηλεόραση και μαζί τους σε ένα βαθμό εκπληρώνω και τα όνειρα μου. Θέλω να πω όμως ότι και με τους νεότερους ηθοποιούς μαθαίνεις πολλά, υπάρχουν συνεργάτες που αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν.
Αλήθεια δουλεύοντας ανάμεσα σε δύο γενιές ηθοποιών, τι διαφορές βλέπεις;
Οι πιο έμπειροι έχουν το πάθος, θέλουν να ελέγχουν την κάθε λεπτομέρεια, να την εξηγήσουν για το καλύτερο αποτέλεσμα. Στους νεότερους βλέπω την ανασφάλεια, την αγωνία αν αυτό που κάνουν το κάνουν καλά. Είναι σχεδόν αντίθετοι κύκλοι τώρα που το σκέφτομαι. Κι εσύ σε τι φάση βρίσκεσαι; Είμαι ακριβώς σ’ αυτό το ενδιάμεσο που είπες πριν. Έχω ανασφάλειες, έχω την ενέργεια του νέου ανθρώπου αλλά προσπαθώ και να διοχετεύσω αυτή την ενέργεια μου πάνω στο ρόλο. Πάντως έχεις χτίσει όνομα χωρίς να έχεις κάνει αμιγώς τηλεοπτική καριέρα.
Πως πιστεύεις ότι κατάφερες να ξεχωρίσεις χωρίς να έχεις αυτή τη μεγάλη προβολή που έχουν άλλοι ηθοποιοί της γενιάς σου;
Δε μου αρέσει να περιαυτολογώ, αλλά αυτό έχει μάλλον να κάνει με το χαρακτήρα μου. Είμαι αρκετά ανοιχτός άνθρωπος και από εκεί και πέρα πρόσεξα τις επιλογές μου. Μου πρότειναν σειρές και είπα πολλά όχι, είπα και ναι σε πράγματα που ευτυχώς ο κόσμος εκτίμησε και κάπου νιώθω ότι τα σέβεται και μαζί σέβεται και μένα.
Είσαι ανοιχτός άνθρωπος; Δίνεις την εντύπωση ενός ανθρώπου που δύσκολα θα συμβιβαστεί με καταστάσεις;
Είμαι το ακριβώς αντίθετο. Είμαι ευπροσάρμοστος. Αν μιλάμε για τη δουλειά. Στη ζωή δεν αντιλέω ότι το έχω αυτό που λες είμαι δύσκολος άνθρωπος. Στη δουλειά όμως προσαρμόζομαι εύκολα σε όλα τα περιβάλλοντα.
Άρα το στοιχείο της εξέλιξης είναι κυρίως η προσαρμοστικότητα;
Προσαρμοστικότητα σε συνδυασμό με το χρόνο που περνάει και τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι. Είναι σημαντικό να σου δίνουν το χώρο να αλλάξεις και φυσικά η επικοινωνία μεταξύ μας στη σκηνή, γιατί αυτή δουλειά είναι σε μεγάλο βαθμό και επικοινωνία. Ο Αχιλλέας, είναι ο ρόλος σου γι’ αυτό το καλοκαίρι. Πως θα τον χαρακτήριζες μετά από τόσο καιρό τριβής μαζί του; Είναι από τα πιο σημαντικά πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας. Είναι ένας ημίθεος, δυναμική προσωπικότητα που δίνεται στους άλλους και δίνει μεγάλη σημασία στην αδικία. Απλά αν ο άλλος δεν κάνει πίσω όπως η Ιφιγένεια, αφήνει στον άλλο το περιθώριο της επιλογής του.
Τελικά ο ρόλος παίρνει πιο πολλά στοιχεία από το χαρακτήρα σου ή ο χαρακτήρας από το ρόλο;
Είναι ένα αλισβερίσι, είναι ισότιμο το παιχνίδι. Για παράδειγμα μου αρέσει στην αρχαία τραγωδία να πατάω πάνω στο κλασσικό στοιχείο, στην εκφορά του λόγου ας πούμε, όσο σύγχρονο κι αν είναι το ανέβασμα όπως σε αυτή την παράσταση. Εννοώ κάτι τελείως διαφορετικό. Σε είδα το χειμώνα στο Τρίτο Στεφάνι να είσαι πολύ βίαιος και σκέφτηκα «αυτός εκεί πάνω τώρα εκτονώνεται». Ισχύει κάτι τέτοιο ή έτσι είσαι με τη γυναίκα σου; Ισχύει, πίστεψε με δεν κάνω τέτοια πράγματα στη γυναίκα μου… Εκείνη μπορεί να τα κάνει εγώ όμως όχι! Υπ’ αυτή την έννοια είναι φορές που ευχαριστώ το Θεό που μπόρεσα να αλλάξω στοιχεία του χαρακτήρα μου μέσα από αυτή τη δουλειά.
Να φανταστώ λοιπόν ότι δε θα υπήρχε πρόβλημα στο να ασχοληθεί η κόρη σου με την υποκριτική;
Θα της επιτρέψω να ακολουθήσει ότι θέλει αν μου αποδείξει ότι αυτό έχει ανάγκη να κάνει.
Στο θέατρο την παίρνεις; Σε ένα έργο Αρχαίας Τραγωδίας όπως φέτος;
Και βέβαια, ήρθε και είδε την Ιφιγένεια και κάναμε κριτική αμέσως μετά. Και τι της έκανε εντύπωση; Της άρεσε ο χορός που μπήκε στα νερά, είναι ένα κομμάτι του έργου που θα δεις στην παράσταση και φυσικά την παραξένεψε που με λέγανε Αχιλλέα!